Lise yıllarımda bir gün sende evlenirsin dedikleri zaman tuhaf bir hâle bürünürdüm.
- iç ses hatta dış ses: Yok canım saçmalama ne evlenmesi!
Evlenen kızlara acır,(Bu duyguyu neden yaşadığımıda hâla çözebilmiş değilim) ne zorları varda bi erkeğin boyunduruğu altına girebliyorlar diye zırvalardım.
Elbette çoğu kızın, hatta büyüyünce ne olacaksın sorusuna anne cevabı vermeyen bütün kızların ergen sendromlarımdan biriydi bu. Evet, nadirdir ama normaldim bu konuda! Zamanla dişiliğin verdiği hormonların etkisindendir sanırım, daha bir anlam kazandı bir bebeğe ait olma eğilimi. Erkekleri çok kandırırız bu konuda ama önce bebek fikri sonra evlilik fikri oluşur çoğu kızın beyninde. “Çaktırma tatlım!”
Annem, Allah herkesi hakkıyla yaratır der. Gerçekten de böyle çünkü bir gün kendimi gelinlik modelleri bakarken buldum ben, sonrasında da hiç istifimi bozmadım. “Şşş neden acaba”
iç ses: Hepimiz evlenirsek annelerin evlilik üzerine kurduğu aforizmalar kendi kendini yok eder belkide:)
Nihayetinde evlenmek için evlenmediğim, aşık olduğum, evet bu adamdır abi dediğim biriyle izdivacımı gerçekleştirdim. Evet evet iyikide yaptım ben bu işi, çoğu kapısının önünde çekirdeğini çıtlatan teyzelerimin deyimiyle kedi olalı ben bir fare tuttum:) “Daha bulamadın mı kız birini?”
(//Biraz da olsa yazdıklarımı okuyabildiyseniz klişe adetlere karşı protest tavrımı tabikide anlamışsınızdır. "Etraf evde kaldı der" diyen milyon tane elalem suretini buraya toplasalar kurşuna dizebilirim belkide, fazla girmiyorum bu taraflara)
Sonunda evlendik, barklandık, düğünlendik, başımızı göğe erdirdik! Yıllarını avareliğe, başı boşluğa, bağlanamayışlara vermiş biri olarak kolay olmadı elbette… Hatta ertesi gün gelecek misafirleri hesaba kattığımda hayattttt benii neden yoruyosunnnn diye debelip durdum…
Keramet nerde ulan şaşkın teyzeler diye sormak istiyor insan bu tarz durumlarda.! “Çaktırmadım”
Bütün bunlara rağmen hayatını, herşeyini paylaşabilme şansı alabildiğine huzurlu dünyalara götürüyor insanı. Yani keramet varsa evlilikte değil; paylaşımlarında, kendinden bir parça olduğunu kabullenme kısmından sonra var:) “Bunu sende biliyordun değil mi tatlım?”
Kerametleriniz bolca olsun efendim.
Sevgiyle..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder